Όνειρα

Δε θυμάμαι τις πρώτες μου λέξεις
τις πρώτες κινήσεις ή τις πρώτες μου φοβίες

Είμαι όμως τυχερός
γιατί θυμάμαι ακόμα το βήμα σου
Θυμάμαι τη μυρωδιά και τον ήχο των σκέψεων σου
και ας είναι όλα δημιούργημα
της πιο αναίσθητης νυχτερινής μου σιωπής

Φοβάμαι
πως ένα πρωί δε θα σε θυμάμαι.
Το όνομα σου και το πρόσωπο σου
δε θα είναι πια στο όνειρο μου
και θα χαθείς

Όπως θα χάνονταν τα δάκρυα
στο φανταστικό σου πρόσωπο