Εικόνες

Πέρασε ο πρώτος χρόνος,
Χάθηκε
Ο δεύτερος, ο τρίτος
Φωνάξαμε, βγήκαμε και κλάψαμε
Μοιράσαμε και μοιραστήκαμε στιγμές
Ήταν αληθινές; Με ρώτησες.
Κ' απάντηση δεν έφερα ποτέ
Να λύσω τη σιωπή μου
Άλλαξε ο κόσμος
Έγινε μια φανταζέ εικόνα
Σκέψεις, πνεύμα και ζωή δε χώρεσαν μαζί του
Δε χώρεσαν στο θαυμαστό ετούτο κόσμο
Οπότε χάθηκαν
Μα τί ειρωνεία.
Να γίνουν ότι ξέμεινε απ' το λαμπρό μας μέλλον
Εικόνες.

Δόλος

Τα είδωλα μας άλλαξαν

Γίναν' έντονα, μα ξένα.

Πέρασαν μέρες, μήνες και χρονιές
Περάσαν πόθοι και στιγμές

Θλιμμένα πρόσωπα και σκέψεις

Γίνανε μνήμες και χαρές
Θυμός, χαρά
Απάτη

Αλήθεια

Μιλάει η αλήθεια της στιγμής
Μέσ' από τα μάτια σου
Και το χαμόγελο σου
Είναι η αλήθεια, αυτή
Που αντιτίθεται,
Στο μόνιμο των λέξεων σου.
Πόσες φορές μετάνιωσες
Το βάρος απ' τις λέξεις;
Πόσες θυμήθηκες με ταραχή
Μια μοναχή ματιά σου;
Μιλάει έτσι η φύση μοναχή
Καθώς τη σταματάει ο νους σου