Μοίρες

Δεν ήσουν Κυριακάτικο πρωί
Δεν ήσουν καλοκαιρινή στιγμή στον ήλιο
Δεν ήσουν αίσθημα θυμού
Δεν ήσουν μίσος ή πόθος

Ήσουν μια συνεχόμενη γραμμή
Αυτή της αρμονίας της αμφισβήτησης,
της αυτοκαταστροφής και των ατέλειωτων σκέψεων
σε βραδινές στιγμές ανασφάλειας

Έτσι λοιπόν, οι μοίρες αποφάσισαν
Έλυσαν τους κόμπους σου
και έκοψαν τη γραμμή σου
Όπως κάθε άλλη φορα, δε μίλησαν ποτέ γι' αυτό ξανά