Μιλάει η αλήθεια της στιγμής
Μέσ' από τα μάτια σου
Και το χαμόγελο σου
Είναι η αλήθεια, αυτή
Που αντιτίθεται,
Στο μόνιμο των λέξεων σου.
Πόσες φορές μετάνιωσες
Το βάρος απ' τις λέξεις;
Πόσες θυμήθηκες με ταραχή
Μια μοναχή ματιά σου;
Μιλάει έτσι η φύση μοναχή
Καθώς τη σταματάει ο νους σου
Μέσ' από τα μάτια σου
Και το χαμόγελο σου
Είναι η αλήθεια, αυτή
Που αντιτίθεται,
Στο μόνιμο των λέξεων σου.
Πόσες φορές μετάνιωσες
Το βάρος απ' τις λέξεις;
Πόσες θυμήθηκες με ταραχή
Μια μοναχή ματιά σου;
Μιλάει έτσι η φύση μοναχή
Καθώς τη σταματάει ο νους σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου